Bir Yalanla Avunacak Kalbimiz
Epey olmuþ, not etmiþim bir yana... Yýllar önceden kalma bir konuþma. Ne kaldýysa aklýmda yazmýþým.
Diyor ki notlarým: Aslýnda bir "yalan" avutacaktý onu. Gerçek umurunda deðildi. Kalbinin beklediði tek þey biraz avutulmaktý iþte. Sevdiði, onu sevmiyorsa bile seviyorum desin istiyordu. Adam belli ki hiçbir zaman istediði gibi sevmeyecekti onu. Ansýzýn çalmayacaktý kapýsý mesela. Bir sabah çalýþtýðý masaya bir buket çiçek býrakýlmayacaktý. "Bu þarkýyý anýmsýyor musun?" diye sormayacaktý telefonun diðer ucundan. Birlikte bir yemek piþirilmeyecekti asla ve domatesler doðranýrken haberlere birlikte kederlenilmeyecekti. Þefkatle okþanmayacaktý ateþlenmiþ alýnlar. Aþk için ertelenmeyecekti hiçbir iþ...
Ve... Terk edilmeyecekti hiçbir "alýþkanlýk"... Sýradýþý olmayacaktý bu iliþki. Bütün bunlarý biliyordu ama birisi ona tersini söylesin istiyordu. Biri ona "özel" olduðunu, her þeyin düzeleceðini, bütün bunlarýn geçici olduðunu söylesin istiyordu.
Sevilmemekten eskimiþ kalbi bir yalanla tadilata girsin istiyordu. Razýydý, yeter ki biri kandýrsaydý onu. Ýyi bir þey söylesin birileri, desin ki mesela "Aslýnda seviyor seni. Ama gösteremiyor sevgisini. Belli edemiyor iþte. Öðrenmemiþ nasýl sevilir bir insan? Hepsi böyle biliyorsun. Ama ben anladým, çok seviyor seni. Sen görmedin dün, arkan dönüktü ama öyle güzel baktý ki sana... Suskunluðu içine kapanýklýðýndan, sevgisizliðinden deðil inan bana."
Böyle desin istiyor birileri.
Kandýrýyorum onu.
Duymak istediklerini söylüyorum.
Bir parça teselli bulsa da, o aslýnda sevdiðinin yalanlarýný istiyor...
Eski notlarýmý okurken bunu bir yana ayýrýyorum. Düþünüyorum da, gittikçe büyüyor kandýrýlma isteðimiz galiba...
Gerçek olduðundan daha aðýr geliyor çünkü artýk. Daha dayanýlmaz, daha kaldýrýlmaz oldu... Ýç karartan, umutsuzluða alýþtýran, bezdiren, hani olmasa daha iyi olur bir hale geldi. Ýþte bu yüzden artik kimin umurundaki gerçek?
Kimin umurunda yani dayanýlmaz sesli bir adamýn bir ses yarýþmasýnda ön sýralara çýkmasý? Kimin umurunda, ciðeri var mý yok mu bilinmez insanlarýn köþe baþlarýnda yol tutmasý? Kimin umurunda gözümüze baka baka var olaný yok diye gösterenler? Kimin umurunda her akþam yok olaný varmýþ gibi anlatanlar?
Geçtiðimiz günlerde Pakize Suda "Genç kýzlar kandýrýlmak istiyor" diye yazdý. Nicedir aklýmdaydý aþk ve yalan yazmak. Tam da üstüne geldi Pako'nun yazýsý.
Üstelik sadece genç kýzlar deðil kandýrýlmak isteyenler...
Sýraya girdik hepimiz... "Dertli gönlümüze bir yalan daha söyleyiniz, ömrümüz mutlulukla nihayet bulsun" diye beklemekteyiz.
Bal gibi fakýndayýz oysa. Yazýnýn baþýnda anlatýlan sevdalý gibi... Olmayacak bir iþ ama birisi "olur" desin diye bekliyoruz... Bir yalanla avunacak kalbimiz... Hepsi bu!
Ýclal Aydýn
|
Yorumlar
