
Böyle Bitmez Ama Git!“Gitmem
gerekiyor” dedin ve gittin… Gitme diyemezdim.. Dudaklarým tebessüm
etti, yüreðim aðladý için için… Gitmen gerekiyordu demek, gittin.. Gideceðini söyleyecek kadar yürekli olduðun için, bir kez daha sevilmeye deðerdin aslýnda. Sustu dilim, ses etmedim. Oysa daha geniþ zamanlar hayal etmiþtim. Bir düþün ortasýnda uyanmaya meyilliydim. Madem gitmen lazým, ne diyebilirim? Sensizliðe
alýþmak sorun deðil, zaten hep sensizdim. Sen gelince eksik olanýn ne
olduðunu anlamýþtým. Kalbimin ortasýnda duran o koca boþluðu kaplamýþtý
varlýðýn. Biraz daha kalsan, deli gibi sevecektim. “Biraz
zaman ver bana” dedin. Al bütün zamanlar senin olsun. Benim takvimle
kavgam ömrüm boyunca sürecek zaten, yarýsýný da sana veririm, çok mu? Ýlk
gün anlaþmýþtým aslýnda, sen çýkmaz bir sokaktýn. Labirentin bile ýþýðý
vardýr ucunda, senin köþelerin kendine dönüyordu. Ýnat ettim! Hiç
önemli deðil bu gidiþin, biliyorum geleceksin. Bir kýþ gecesi, yani
dönünce þu yazýn güneþi, kar yaðarken usul usul, kendini yalnýz
hissedeceksin. Eve sýðmayacak yüreðin, sokaklarda kedi gibi dolaþýrken,
üstün baþýn ýslanmýþ, üþüyeceksin. Bir aþký olmasa bile, dost elini
arayacaksýn ve nerde olduðumu bileceksin. O
vakte kadar delirecek yüreðim. Kendimi tanýyorum. Týrnaklarýmý geçirip
avucuma kanatýrcasýna, bekleyeceðim. Tam unutup alýþýyorken, telefonum
çalacak. Uykumu böleceksin. “Sana ihtiyacým var” diyen sesine dökülecek
gözyaþlarým. Ne kadar uzakta olursan ol, koþup geleceðim. Hangi duamýn kabul olduðunu bilemesem de, gökyüzüne bir teþekkür göndereceðim. Þimdi
gitmek istiyorsun ya, git! Bütün zamanlarý sende yitiririm. Bir müddet
belki arasýn diye beklerim. Ümidimi kaybettiðimde dönersin. Gitmen
gerekiyorsa git! Sen bana, ben sana yazýlmýþsak eðer, biliyorum ki bu
hikayeyi böyle bitiremezsin! Candan Ünal
|